گاهی، به سرم می زنه تلگرام و واتس آپ و الخ و دولخ رو به کل از رو گوشی پاک کنم!
اصلا شاید یکی از اون گوشی های دکمه ای رو دوباره دست بگیرم!
والله!
تو کلّ این دنیای مجازی،
یعنی اون دنیای مجازی در واقع،
عضو یک گروهی بودم به اسم فرهیختگان.
حدود دویست نفر عضو داشت و خب، کمابیش مطالبی که ارزش خوندن داشته باشه پیدا می شد توش
از قضای روزگار با خودم گفتم بذار اونجا من حرف نزنم.
بذار معرکه گردون نباشم و یاد بگیرم.
نامرد، مدیرش، راس راست زد و ما رو انداخت بیرون!
اینه که آدم اصلا ناامید می شه از خودش!
خب حرف بزنه که یک عده سبز می شن، یک عده بهشون بر میخ وره، یک عده به خون آدم تشنه می شن و الخ
حرف نزنه، می گن لاله، از گروه می اندازنش بیرون!
خب بهتر نیست همه چیزو از رو گوشی حذف کنم؟
خیلی احساس تنهایی عمیییییییییییقی می کنه آدم !