میگه که،
او لیله خور سر هم ری !
بعد که تفسیر فرموده، می بینم داشته فحشم می داده !
فحش لری!
جمله فوق تهش، یعنی سوسول!
یعنی جایی که لر عزیز پوزشو می ذاشته لب چشمه و آب می خورده، کسی بره از لوله آب بخوره!
او (=آب)
لیله (=لوله)
او لیله خور = آب از لوله خور !
اما بخش دوم!
بخش دومش از اولش قشنگ تره!
می گه لر عزیز در ازمنة خیلی قدیم، موال نداشته که!
می رفته به بیابون تخلی می کرده
طبعا،
هیچ کسی نمی رفته صاف بشینه سر جایی که یکی دیگه جیش کرده ، تخلی کنه
اصلا می گفتند شگون نداره!
خوب بوده خب.
به این عبارت نداشتن شگون،
عملا بهداشت رو می بردن بالا که کسی سمت جیش کسی دیگه نره
حالا وقتی توالت اختراع (!) می شه، دیگه گه همه رو سر هم بوده دیگه!
یعنی رو سر هم می ریده ...!
پس
او لیله خور سر هم ری می شه کسی که آب از لوله کشی می خوره و واسه تخلی از توالت استفاده می کنه
یعنی وای وای وای وای وای !
