مهمیز

می گه که:
بی جهت نیست که در کنج دلم جا داری
خوشگلی با نمکی دو چشم زیبا داری!
اینو واسه زنم خوندمااااااااااااا! کسی نگیره ییهو به خودش !
هه هه!
الانه می گید خوش به حال من و

...
خوش به حال زنم و

...
الخ و

...

دولخ!

آره ؟

هه هه

نه!
بهتون ثابت می کنم که آنچه شما فکر می کنی غلط غلط غلط است!
ز بیخ مشکل داره
حالا بگو چرا
چون الانه است که با چندتا سوال قیقاجی،

تو سه کنج اتاق گیر کنید و به گه خوردن بیفتید که  مثلا:

چرا تو کنجش و نگفتی وسطش
اگه فقط تو کنجش، باقیش کیو جا داده ای؟
آهاااااااااااان، خالی نگه داشته ای که هر وقت ازهرکی خوشت اومد توش جا باشه!
باشششششششه، ما که جامون تو کنجه، شما تو وسطش فوتفال دستی بازی کنید با از ما بهترون
هوممممممممممممممم!

هیممممممممممممممممم!

(خخخخخخخخخخ !)

تازه !

اینها همه گیرهایی است که به مصرع اول می شه داد
اونم بخشی از گیرها!

آیه:

و زن ایرانی همچو مهمیزی در دماغ شوهرش است!

ختم آیه!

هه هه!

مهمیز حلقه ای فلزی بود که در پره های دماغ گاو نر فرو می کردند و افسار به آن می بستند!
گمونم!

آقا، مخاطب خاص نداره ها. تمااااااااااااااااااام زنها همینطورند! شرط می بندم رو تک به تکشون!