پریشب ها که می رفتیم دنبال فهیمه، جلوی خونه پدرخانومش اینها،
حرف این شد که مرحوم پدرخانومه، تا وقتی که بود، خیلی همه چیز جوری دیگه بود.
روابط، مرکز ثقل فامیل، مهمونی ها، گردش ها، الخ
بحث اینه که بعضی ها،
و نه
همه
همه آدمها
وقتی نباشند معلوم می شه که چی بودند!
خیلی ها
و نه،
همه،
همین که باشند،
وجودشون
منشا خیلی از کارهاست.
فرق داره با نبودنشون...
فرق نمی کنه آدم خوبی باشه یا بد، اصلا.
همون آدم بده هم، وقتی نباشه،
آی نفس راحتی می کشند ملّت!
پس فرق می کنه که باشند یا نه!
نه ؟