رفتم رای دادم
به کی؟
نمی دونم!
چرا؟
اینو میدونم!
یک مصاحبه گوش می کردم، می گفت، ما در سال فلان درخواست مجوز راهپیمایی دادیم، بارها دادیم و مجوز ندادند، مگه می خواستیم چه کار کنیم؟
جواب می داد،
می خواستیم خودمونو نشون بدیم!
می گفت، ما عرصه ای می خواستیم که نشون بدیم ما اینقدر نفریم!
این مجال رو به ما ندادند
حالا، انتخابات است! الان اون عرصه است! یکی رو، یک گروهی رو، یک فرقه ای رو، فرقی نداره چون تمااااااااااامشونو بزرگان و ریش سفیدان و مجالس خعلی دلسوز تر از ماااادر قبلا تایید کرده اند و فرقی نداره کدومشون در بیاد منتهی،
از بین این مصلحین عزیز، که قطعاً یک دوجینشونو طی سال آینده ساکن کانادا و پاریس و لندن خواهیم دید،
از بین اینها، یکی رو بهش نوار می بندیم،
بعد در شبکه های مجازی و کف خیابون می گیم آقا، به این!
و بعد می ریم می دیم به این!
بعد معلوم می شه که نسبت آدمها چند به چنده!
فقط همین
وگرنه، بعدا یا در اقلیت اند، یا عین همه نمایندگانی که تا حالا بوده سرشون به رانت و چرب و شیرین صدارت گرم می شه و می ره تا دو سه سال دیگه.
فرقی نمی کنه کی بشه
واقعا نمی کنه ! چون همه ، یکی از یکی بهتره!
اگر بد بینشون بود، مجوز حضور پیدا نمی کرد اصلاً پس هرکی بشه، مبارکه !
تو که نمی دونی باید به کی رای بدی و اونا رو نمی شناختی اصلا چرا رای دادی می تونستی فقط شناسنامتو مهری بکنی و جای بقیشو با یه هاشور کت کلفت پر می کردی عین خود من که مجلس خبرگانی ها رو اصلا نمی شناختم چون اصلا تبلیغاتی واسشون نشد تو شهر ! اینجور نفهمی هاست که بعضیا رو به اوج می رونه علیرغم ناشایستگی اه!
می دونم الانه که بگی چه رای بدی چه ندی یکیو می فرستن تو؛اما من به همون یک درصد صحت رای گیری هم امید دارم فهمیدی ؟!