اصلا کلا حالم بد شد!
یارو زنگ زده می گه، بخاطر اینکه سه سال پیش اظهارنامه مالیاتی پرنکردی، علی الراس، سیزده میلیون برات بریدیم! بیا بگیر ببر بده!
مرده شورتونو ببره! از بس کار ایجاد می کنید، وقتی کسی اظهارنامه نمی ده، خواب به خواب می شید که سیزده میلیون کار کرده ؟!!
عجبا !
امروز که نمی رسم ولی فردا عصر می رم خونه که صبح روز بعدش برم ببینم چی می گن اینها. مرده شور برده ها!
آقا ما چندی قبل رفتیم چکاپ
واسه ویتامین دی که خب آفتاب می گیریم تو تراس و قرصشو می خوریم باضافه قرص کلسیم.
اما بیلی روبین هم بالا بود اگه یادتون باشه. رفقا زحمت کشیدند دکتر محمد فلانه چی رو معرفی کردند. امروز بعد از یک ماه منشی اش می گه واسه دیماه فرصت داریم، همون موقع هم باید بیای بگیری.
خدایی، باز آدم یاد داعش می افته! دکتر رو ببندی به تیربرق تاااااااااااااااااااا مریض آخری رو نبینه نذاری بره خونه اش، که اینجور ملت رو اسکل نکنند!
بگذریم
آبجی خانوم، الانه گیر داده که چت بوووووووووده که رفتی دکتر اصلا !
والله ،بالله، ما بعد چهل سال، گفتیم بریم چکاپ ! حالا اینو کجای دلمون بذاریم، نمی دونم !
توی گوینده های تلویزیون منحط بی بی دی، از دو نفرشون خوشم میاد
یکی، فرناز قاضی زاده که یک نمک خداداد داره و، کسی نمی تونه منکرش بشه
یکی دیگه نگین شیرآقایی است. یک زن با اعتماد به نفس که فقط مثل خودش می تونه این دماغ رو رو صورتش نگه داره. من تحسینش می کنم!
اینکه چرا از این دومی خوشم میاد، یک دلیل دیگه هم داره. اینکه اشتباه که خبر رو می خونه خودش بیش از هر کسی دیگه می خنده به خودش!
جالبه برام.
کاراکترها، خیلی بیشتر از قیافه ها به دل آدم می شینه.
گاهی، به سرم می زنه تلگرام و واتس آپ و الخ و دولخ رو به کل از رو گوشی پاک کنم!
اصلا شاید یکی از اون گوشی های دکمه ای رو دوباره دست بگیرم!
والله!
تو کلّ این دنیای مجازی،
یعنی اون دنیای مجازی در واقع،
عضو یک گروهی بودم به اسم فرهیختگان.
حدود دویست نفر عضو داشت و خب، کمابیش مطالبی که ارزش خوندن داشته باشه پیدا می شد توش
از قضای روزگار با خودم گفتم بذار اونجا من حرف نزنم.
بذار معرکه گردون نباشم و یاد بگیرم.
نامرد، مدیرش، راس راست زد و ما رو انداخت بیرون!
اینه که آدم اصلا ناامید می شه از خودش!
خب حرف بزنه که یک عده سبز می شن، یک عده بهشون بر میخ وره، یک عده به خون آدم تشنه می شن و الخ
حرف نزنه، می گن لاله، از گروه می اندازنش بیرون!
خب بهتر نیست همه چیزو از رو گوشی حذف کنم؟
خیلی احساس تنهایی عمیییییییییییقی می کنه آدم !
یکی از چیزهایی که بهم مزه می ده
خریدن ابزار است
بچه که بودم، فقط مغازه های لوازم التحریر فروشی می تونست پامو سست کنه و تا جایی که کسی شاکی نشه، بایستم و ویترین مغازه رو نگاه کنم.
از بویی که توی اینجور مغازه ها می اومد، کییییییییییف می کردم.
این روزها اما،
خرید یک انبردست
یک سیم چین
یک جعبه پیچ
یک دریل
یک اره برقی...
می دونید، امروز یک جعبه ابزار خریدم!
رفته بودم یک سرمته بخرم، سایز4، واسه چوب
بعدش،
یک جعبه ابزار هم خریدم.
دو تا کاردک فنری هم خریدم که دو تا از سوراخهایی که روی دیوار زده بودمو باهاش بتونه زدم
سرمته هم البته خریدم.
بعدش تماااااااااااااام آچارهایی که داشتمو ریختم داخل جعبه
الان اینجاست. باحاله.
کلاً، کار کردن بدون ابزار، شکنجه است.
داشتن ادوات و آلات، شش قدم به جلوست
نه فقط واسه نجاری و آهنگری و الخ نه
شما رجل 30 یا سی هم باشی،
اگه یک عده داشته باشی که آلتت باشند،
یک عده که بتونی استفاده ابزاری ازشون بکنی،
کارت پیشه،
وگرنه،
کارت پسه!
خیلی پس !
می گن نیاز، مامان اختراع است!
منم الانه یک کاری کردم که از خودم خعلی خوشحالم!
عرض به حضورتون که سالها پیش که تو خونه چند تا تیر و تخته زدم،
دستگیره براش نذاشتم.
یعنی یارو گفت قیمتم با دستگیره معمولی است،
منم گفتم نزن!
بعد از سالها، چندی قبل با آبجی خانوم تو کوچه بودیم که ییهو به سرم زد دستگیره بخرم
خریدیم و چند ماهی هست که رو میزه!
اولش دریلمون دست خان داداش بود
بعدش که گرفتیم، دریل محترم خراب بود!
دو هفته ای طول کشید تا تعمیرش کردم،
بعد باید سرمته می خریدم
بعد که خریدم سر مته بزرگتری هم لازم بود
بعدش سرمته میانی و خلاصه،
بالاخره امروز تمام ادوات جفت و چور شد و رسیدم به این نقطه که بگم،
بهترین چیز، ابزار است!
آلات!
وقتی وسیله کاری جور نیست، جیگر آدمو خون می کنه آخرش هم نمی شه!
الانه شد!
سه سوت!
نه فقط واسه حرکات اینجوری ادوات و آلات بهترین چیز است بلکه تو تمام امور، حتی امر کثیف 30 یا ست،
شما اگه یک عده داشته باشی که بتونی آلتشون کنی، کارت جلوست!
وگرنه عقب!
والله!
اینو می گفتم، یکی از محلها رو زیادی گود کردم و دستگیره ، آویزون شد ازش!
خخخخخخخخخ!
الانه که با یک تکه پلاستیک میوه ای واشر درست کردم پشتش و یک جوووووووووری ردیفش کردم که به عقل جن هم نمی رسید،
خعلی کیف کردم!
خدمت باشیم!
یکی از چیزهایی که من وااااااااااااقعا ازش وحشت دارم
چیزی که امیدوارم پیش نیاد برام
زنی است که چشمشو بسته و داره جیغ می زنه
زن،
تو جوونی اش هرکی هست و هرچی هست،
به نظرم
سنّش که می ره بالا دیگه باید خفه بشه
خدایی، این مستاجری که دیوار به دیوارمونه،
آقاهه،
نمی دونم رو چه حسابی زنشو نگه د اشته است!
از چهار صبح این زنه داره جیغ می زنه و انتقاد می کنه !
چهار صبح!
خیلی ستم است!
و بیجاره آقاهه، گاهی یک دفاعی...
گاهی !
خب، از بلاگفا، اومدم اینجا
ظاهرا خیلی قبل تر اومده بودم، اینجا یادش بود خودش که یک خانی اومده و یک خانی رفته !
خخخخخخخخ!
فرمایش خاصی ندارم.
فقط، اسم گزنه، به فتح گاف، یاد خودمم بد میمونه!
یک چیزی تو مایه های تیغ و اینها از این لغت تداعی می شه برام!
یک گیاه آزار رسان!
یکی عین من!
نمی دونم تو نظر دادن ها و فرمایش کردنها شماها با چه مشکلات و مصائبی رو به رو می شید. ببخشید دیگه. تقصیر من نبود.
عزّت زیاد
